सकाळी लवकर आवरुन,सात वाजता hospital ला पोचलो..case paper वगैरे सगळं वेळेत आटपून,sister ने सांगितलेल्या bed वर वाट पहात बसलो.. मग तास भराने, sister बोलवायला आली..चालतच हे तिच्या पाठोपाठ operation theatre मध्ये गेले.. मी बाहेर बाकावर बसून राहिले..पाउण तासाने, दरवाज्यातून stretcher बाहेर आले.. त्यावर हे होते.. बेशुध्द ... तोंडातून रक्त आले होते.. मी अगदी चक्रावले.. local aneasthecia मध्ये surgery करणार होते ना? मग हे बेशुध्द का?.. त्यांना bed वर ठेवले.. तोपर्यंत aneasthetist पाटील आणि Dr पानगवाणेही आलेच.. पाटील madam च्या म्हणण्याप्रमाणे एका पंजाच्या surgery नंतर ह्यांचा श्वास बंद झाला..त्यामुळे त्यांना oxygen देण्यासाठी घशात नळी घालावी लागली..
तर ती श्वासनलिकेत जाईना .. कारण घसा शिथिल आणि बंद झाला होता. life saving action म्हणून त्यांना जबरदस्तीने laringoscope तोंडात घुसवावा लागला.. तो बाहेर काढताना ह्यांचे समोरचे, वरचे दोन दात चक्क उलटे दाबले जाउन,ढिले झाले होते,नि त्यातून रक्त वहात होते......
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment